Przebieg:

Centrum Informacyjne KPN (ul. Leśna 9) – Betonowy Most - schronisko Nad Łomniczką – Kocioł Łomniczki – schronisko Dom Śląski - Równia pod Śnieżką – Śnieżka – Czarny Grzbiet – Czarna Kopa - Sowia Przełęcz – Skalny Stół – Sowia Przełęcz – Sowia Dolina – Dolina Płomnicy - Karpacz

Trasa bardzo różnorodna krajobrazowo, prowadzi przez wszystkie piętra roślinne w Karkonoszach. Można na niej poznać takie delicje geologiczne i geomorfologiczne jak: spływy gruzowe, polodowcowy Kocioł Łomniczki, budowę geologiczną Śnieżki i Czarnego Grzbietu, grunty strukturalne, doliny górskich potoków i rzadkie minerały. Z uwagi na strome podejścia i zejścia dość wymagająca. Gwarantuje sporą dawkę niezwykłych wrażeń widokowych i poznawczych.

Czas przejścia: ok. 6 godzin (+ czas pobytu w schroniskach)

Długość trasy: 13 km (+ ok. 4 km od ostatniego przystanku do centrum Karpacza)

Trasa startuje przy Centrum Informacyjnym KPN, gdzie znajduje się wyjątkowa mapa geologiczna wschodnich Karkonoszy, wykonana ze skał budujących te góry. W CI KPN można obejrzeć także wielkoformatowe gigapanoramy i panoramy 3D prezentujące najciekawsze miejsca w Karkonoszach, kolekcję minerałów Karkonoszy i okolic, a przy pomocy makiety dotykowej zapoznać się z ich geomorfologią. Stąd ścieżka wiedzie żółtym szlakiem turystycznym do schroniska „Nad Łomniczką”, gdzie łączy się ze szlakiem czerwonym prowadzącym w górę jednego z sześciu kotłów polodowcowych w polskich Karkonoszach – Kotła Łomniczki. Na jego stromych zboczach podziwiać można m.in. charakterystyczne tory spływów gruzowych. Przy schronisku „Dom Śląski” szlak osiąga Równię pod Śnieżką czyli pozostałość dawnej równiny, na której znajduje się kompleks torfowisk subalpejskich z występującą tam rzadką florą i fauną. Dalej droga za szlakami czerwonym i czarnym biegnie na szczyt Śnieżki (1602 m n.p.m.). Najwyższa kulminacja Karkonoszy, jak i całych Sudetów zachwyca charakterystycznym kształtem stożka podciętego przez Kocioł Łomniczki, a po czeskiej stronie kocioł Úpská jama oraz zamknięcie doliny Jelení potoku. W czasie wspinaczki, na zachodnim żebrze Śnieżki można dojrzeć miejsce kontaktu ok. 300 mln lat temu granitowej magmy z otaczającymi skałami. Szczyt Śnieżki zbudowany jest z hornfelsów – bardzo twardych i odpornych na niszczenie skał powstałych w wyniku podgrzania skał osłony przez granitową magmę do temperatury ponad 600ºC. Kontakt granitu karkonoskiego z metamorficznymi skałami osłony w tym rejonie wiąże się z faktem, że okolice są bogate w wiele rzadkich minerałów. Ścieżka prowadzi dalej ku Czarnemu Grzbietowi rozciągającemu się na wysokości ok 1400 m n.p.m. Na jego stokach znajduje się charakterystyczne „morze kamieni” powstałe w warunkach zimnego klimatu, na skutek rozsadzania skał przez zamarzającą w nich wodę. Właśnie tam dostrzec można wyjątkowe w skali całych Sudetów grunty strukturalne wykształcone również w zimnym klimacie, w wyniku wielokrotnego przemarzania gruntu i sortowania materiału skalnego wg wielkości. Im bardziej trasa oddala się od Śnieżki, tym bardziej hornfelsy ustępują miejsca najstarszym skałom w Karkonoszach - łupkom łyszczykowym będącym skałami metamorficznymi. To właśnie z nich ułożony jest szlak na Czarną Kopę (1411). Z jej szczytu droga wiedzie na Sowią Przełęcz (1164), gdzie znajduje się niewielkie torfowisko. Ścieżka prowadzi stąd na zachodni kraniec Kowarskiego Grzbietu czyli Skalny Stół (1281). Na jego szczycie widoczne są skałki zbudowane z łupków łyszczykowych. W jego rejonie, w bloczkach skalnych można odnaleźć ciemne kryształy granatów. Dalej ścieżka wraca na Sowią Przełęcz, a następnie, za czarnym szlakiem turystycznym prowadzi do Sowiej Doliny o stromych zboczach. W okolicy, już od średniowiecza poszukiwano rud ołowiu i miedzi, a także złota i granatów. Sowią Dolinę rzeźbią dwa potoki Niedźwiada i Płóknica, które łącząc się, tworzą strumień Płomnica, gdzie znajduje się ostatni przystanek na omawianej trasie. Stamtąd ok. godziny marszu dzieli wędrowca od centrum Karpacza.